– dit verslag van de tournee van De Vader verscheen oorspronkelijk op Facebook –
Gisteren ruim voor twaalven thuisgekomen uit Sittard, na een vierdaagse voorjaarsvacantie. Was wel weer even wennen, vooral omdat we nog nooit voor zo weinig mensen hadden gespeeld: “Kwam door de verschuiving van data”, was het antwoord van zuidelijke zijde. Oei, mijn eigen schuld dus, bijeffect van de midscheepse longontsteking. Nou vooruit dan maar. In die vier dagen vrijheid weer eens goed nagedacht over wat toneelspelen is, of zou moeten zijn. Kwam tot de conclusie dat ik toch niet goed genoeg bezig was. Het moet rustiger, niet dat bewijzigerige gedoe, ik zat me voor te stellen hoe een bewonderde acteur dat zou hebben gedaan, ik noem zijn naam niet om geen verdenking op mij te laden dat ik me hem zou vergelijken. Nou, kwam ik tot de conclusie, hij zou de grap-momenten NIET aanzetten, zoals ik dat doe, hij zou rustig zijn als komisch bedoelde zinnetjes in het geheel van de context meenemen. Meteen gisterenavond uitgeprobeerd, en verdomd: de mensen lachten toch wel, ook zonder mijn nadrukkelijkheden. Ja, en ze lachen iets besmuikter, precies zoals het zou moeten: lachen om een dementerende is nu eenmaal not done. Pure winst dus! Kijken of het vanavond in Deventer weer gaat lukken. In Sittard waren mooie bloemen en lieve behulpzame dames in de artiestenfoyer.