We hebben met Het Oog van de Storm twee(!) voorstellingen in het Amphion van Doetinchem achter de rug, het was oorspronkelijk uitverkocht en daarom was er besloten ivm de coronamaatregelen de oorspronkelijke speeldatum in tweeën op te delen. Nu alles weer een beetje normaal is kon er niet weer gewijzigd worden, begrijpelijk. Vandaar deze uitzonderlijke situatie, het twee keer achter elkaar spelen op dezelfde plek gaf de voorstelling zijn definitieve rust. Het was bijzonder prettig spelen daar in die uithoek van ons land, waar zich een bruisend kunstleven ontwikkelt. Enthousiaste theatertechnici, betrokken schouwburgmedewerkers maken het spelen en het bezoeken ervan hier in dit moderne theatergebouw tot een bijzondere belevenis. Doetinchem was in de jaren zestig toen ik er voor het eerst speelde met Toneelgroep Theater in mijn ogen een groot dorp, weggestopt in een hoekje Nederland, dat met een bescheiden subsidie de komst van ons gezelschap veilig stelde. Eind zestiger jaren openden we er met Driekoningenavond de eerste echte Doetinchemse schouwburg, Minister Klompé verrichtte de officiële opening, met een inspirerende speech die de moderne tijd ook in deze uithoek inleidde, passend bij de de maatschappelijke omwentelingen uit die tijd. Inmiddels staat er hier meer dan vijftig jaar later al weer een nieuwe schouwburg, het tweede Amphion, en is het grote dorp van vroeger uitgegroeid tot een middelgrote stad. Met een prikkelend groot toneelpubliek, voor wie het dit weekend prima spelen was, en onze Storm weer een graadje verder door ontwikkeld werd. Grazie!
Het Oog van de Storm
Doetinchem 19 februari (2x)
