Het was in diezelfde tijd, tweede helft van de zestiger jaren, dat ik met hem had afgesproken mee te gaan naar Essen waar een Duitse groep een nieuw stuk ging spelen, ik moet eerlijk bekennen dat ik nu niet meer weet wat voor stuk van wie dat stuk was. Later zal ik het in dit blog invoeren als ik het artikel heb teruggevonden dat ik toen over die voorstelling voor het Algemeen Dagblad heb geschreven. ( Ja ja in die dagen had zelfs het AD nog belangstelling voor obscuur experimenteel toneel vlak over de grens!) We hadden op het circuit van Oudenrijn afgesproken, waar ik in zijn auto overstapte. In die auto was het dat ik zijn vrouw Eefje voor het eerst ontmoette, een bijzondere vrouw, sterk en mooi. Enfin, Cees van Ede heeft een prachtig portret van haar geschreven in het boek.Verder lezen →
Memento Lo, 27-11-15
Gisteren werd in DE boekwinkel van de Utrechtsestraat, Zwart op Wit, een ontroerend mooi boekje over Lodewijk de Boer ten doop gehouden door de Cees van Ede, die het had geschreven als een eerbetoon aan zijn in 2004 overleden vriend. ‘Een eerbetoon tegen het vergeten’. Cees verbaasde zich en ergerde zich er de afgelopen jaren ook aan dat Lodewijk die toch als een wervelwind door het Nederlands toneelleven had gewaaid, zo snel vergeten werd.
Het was een klein groepje mensen dat daar tussen de boeken van de winkel na sluitingstijd, met een glaasje in de hand naar herinneringen die Cees ophaalde stond te luisteren, ieder dwalend in de eigen herinneringen aan LO.Verder lezen →