– dit verslag van de tournee van De Vader verscheen oorspronkelijk op Facebook –
Gisteravond dus in Heerhugowaard. Prima avond, veel onthutste mensen na afloop en heel weinig hoesters, heel weinig. Heel groot theater waar het merendeel van de voorstellingen door de eigen bevolking wordt gevuld, (nadrukkelijk geafficheerd als Podium Voor De Stad) en er dus weinig beroepstoneel-voorstellingen (10) langs komen, ja wat wil je, op zeven fietskilometers van Alkmaar verwijderd! Enthousiaste directrice die ons voor aanvang zo hartelijk welkom heette dat je dacht, nou die ga ik eens flink verrassen met het beste dat ik denk in huis te hebben. Dat moet hebben gewerkt want na afloop was ze niet van onze zijde weg te denken, zo hartelijk en zo gastvrij. Prettig, prettig.
Voor aanvang hadden we met ons clubje weer overleg, over details van de vorige voorstellingen, we gingen kleine mise-en-scène aanvullinkjes uitproberen, waar onze regisseur Gijs de Lange, vast en zeker content mee zal zijn. Over mezelf was ik zoals gewoonlijk weer niet tevreden, het moet scherper worden, ik schuif weer iets te makkelijk van de ene situatie in de andere. Niemand merkt dat, ook mijn collega’s hopelijk niet (hoewel ik denk dat niets ze ontgaat!) Vanavond naar Den Helder, in een fonkelnieuw theater, we gaan voor aanvang samen eten en overleggen of en wat we aan het hoesten moeten gaan doen, of beter gezegd kunnen gaan doen. In de afgelopen jaren werd er toch een bandje afgespeeld met het beleefde verzoek of men zijn telefoon uit wilde zetten en geen foto’s wilde maken. Nou, zoiets zou toch ook mogelijk moeten zijn om het hoest-en proestprobleem aan te pakken, heel beleefd en heel effectief?