Hans Croiset

Twee pittige filmdagen achter de rug, veel stemmingswissels moeten/kunnen spelen, stevig gerepeteerd met een gretige cast. Wat scheelt dat, werken met zulke goede acteurs, wat inspireert dat. Een flits in de ogen, een wenkbrauw die nauwelijks maar toch zichtbaar optrekt, een verdrietig glimlachje, het zijn allemaal gemoedsbewegingen die aanzetten tot intens samenspel. Als altijd die moordende twijfel of ik kan beantwoorden aan dat aanbod van mijn collega’s. Stiekeme blik naar mijn regisseur, Menno Meyes, in de verwachting dat zijn gezicht enige tevredenheid uitdrukt. Hij laat niet zo gauw iets merken. Verstandig. Verder lezen →